![]() Ahad, 15 Mei 2016 {0} | Leave a comment ? Sesekali, setelah lama keliru. Akan ada satu point kita akan realize something. Something very valuable. Priceless yet... so expensive. Faham tak, its very expensive yet susah benar kita nak grab benda tu. Dan realization tu, fills up the emptiness in our heart. Dan bagi orang yang dah biasa dengan kekosongan & kekeliruan tu, janggal rasanya bila everything is cleared up. Bila emptiness is filled,, mulalah kita tercari-cari balik.. mana perginya kekosongan. Dan kita bertambah keliru. Keliru dengan perasaan. Perasaan filled. Kita start fikir, is it indigestion? Is it something bad? Yea, it happens a lot. Bila orang yang selalu sakit, tetiba sihat wal afiat. Semua pun tertanya2, betul ke orang ni dah sihat? Then orang tu pon sakit balik... Geh Ape falsampah aku ni? Aku tetiba macam lost amende yang aku nak sampaikan ni.. Well, if If kau nak berubah. Sepanjang kau lakukan perubahan tu, jangan sesekali toleh belakang. Walaupun kau hesitant or puzzled dengan apa yang kau tengah buat, dont Dont ever ask your confused self about what to do next? 'Otokaji' hajima. Discuss. Discuss with someone else that are truthful enough. Maybe not some one but two or three, or every person that you know. Even the mak cik kantin or mak cik rosmah. Discuss But not with your confused self. Not with yourself. Cause its said that theres angel on both your left and right, and its said that satans are also in your nose, earlobe, and your veins. Never believe in your *confused* self. Believe in allah. // saying goodbye to #realizationhurts . ~~\\0 |